Często los pisze dziwne historie - część 2 a

Ostatni tydzień wakacji – drugi dzień cz. a.

~Narrator~

Rozmowa po między Naruto i Sasuke na gg:

<Sasuke – czerwony, Naruto-niebieski>

- Część

- Część, znamy się?

- Nie mów, że mnie nie pamiętasz Naruto

- Skąd znasz moje imię?

- Ja znam Ciebie, a Ty znasz mnie

- Przestaniesz mówić zagadkami?

- A Ty zadawać głupie pytania Młotku?

- Mówisz jak ten drań Sasuke

- Gratuluje spostrzegawczości Naru, to ja Sasuke

- Sasuke? To serio Ty?

- A kto inny? Święty Mikołaj? Przepraszam, że musisz to usłyszeć ode mnie ale on nie istnieje.

- Nie mogę uwierzyć, że to Ty.

- Dlaczego?

- Opuściłeś mnie bez pożegnania. A ponoć byliśmy przyjaciółmi.

- Wybacz. To nie był mój pomysł. Kiedy wróciłem do domu prawie wszystko było spakowane.

- A co to ma do tego, że się nawet nie pożegnałeś?!

- Posłuchaj mnie do końca. Proszę, wyjaśnię Ci wszystko.

- Mów, szybko. Bo muszę kończyć.

- Dzięki Naruto.

- Miałeś wyjaśnić, a nie dziękować.!

- No tak. A więc Prawie wszystko było już spakowane. Moja mama kazała mi się spakować bo wyjeżdżamy. Mówiłem wszystkim, że nie chcę jechać bez pożegnania z Tobą. Oni mnie jednak nie słuchali. Kazali się spakować i koniec kropka. Chciałem wyjść na chwilę by Ci powiedzieć ale nie dane mi było. Byłem wściekły. Wyjechaliśmy dnia następnego o 5:30. Byłem dobity. Przez pół roku nie byłem w stanie nic zrobić. Ledwo żyłem. Przepraszam Naruto. Naprawdę mi przykro. Mam nadzieję, że nie jesteś na mnie zły.

- Zły?! Ja byłem na Ciebie gorzej niż wściekły. W tamtym momocie żałowałem, że się w ogóle poznaliśmy.

- Jeszcze raz przepraszam. Nie mogłem nic zrobić. Tak tego żałowałem. Przepraszam Naru.

- Dobra, daj spokój.

- Może popiszemy na inny temat? Co Ty na to?

- No dobra niech Ci będzie.

- Super, dzięki Naruto. To co tam u Ciebie? Jak końcówka wakacji?

- Nic. Gorzej być nie może. A co u Ciebie? Jak Tobie mijają ostatnie dni wolności?

- U mnie nawet dobrze. A dlaczego gorzej być nie może?

- Przeprowadziłem się. Moi rodzice dalej dla mnie nie mają czasu.

- Nie może być aż tak źle z przeprowadzką. A co do twoich rodziców to współczuje. Moi też nie mają dla mnie czasu ale mam brata i jego dziewczynę, którzy mnie wspierają i poświęcają mi czas. A co z twoim chrzestnym? Chyba on się tobą zajmuje, co?

- Masz rację, że Jiraiya się mną zajmuje ale nie poświęca ani trochę czasu. Ciągle go nie ma, wraca późno i od razu idzie się myć i spać aby następnego dnia znów iść do pracy.

- Bardzo Ci współczuję. A dokładnie gdzie się przeprowadziłeś.

- Szczerzę mówiąc nie pamiętam nazwy miasta. Sorry.

- Oj Młotku, Młotku. Jak można tego nie wiedzieć?

- Normalnie. Nie wiem i koniec.

- A może pierwszą literę lub coś Ci się z nazwą kojarzy, co?

- To miasto zaczyna się K, chyba Kanoha czy jakoś tak.

- Chyba Konoha, co?

- Ta. Chyba. Nie wiem.

- A wiesz, że jeśli mieszkasz w Konoha to możemy się spotkać?

- To Ty jesteś w Konoha?

- Taaaak. W końcu powiedziałem, że jak mieszkasz w Konoha możemy się spotkać.

- A w Konoha jest ogromny pomnik kryształu?

- Tak. A co?

- No to jestem w Konoha.

- To świetnie, może się spotkamy? Pokażę Ci miasto, co Ty na to?

- No dobra.

- To może u Ciebie. Podaj mi adres to przyjdę lub przyjadę.

- A może spotkamy się pod pomnikiem o którym mówiłem, co?

- No dobra, skoro chcesz. O której?

- Wypadałoby się jeszcze przespać.

- A która już jest?

- 4:12.
- Już!!
- Nom. Ten czas szybko coś leci.
- Nom. To co idziemy spać i o 14:30 przy pomniku?
- No dobra.
- To ja spadam. Do zoba Naru.
- Nom, pa.